Bebeklerde Uygulanan Geleneksel Yöntemler

Özet

Geleneksel bir yapıya sahip olan yörelerde halkın hastalıklara bakışı, kültürün etkisi altında biçimlenmektedir. Pek çok kültürde bebeğe bakım veren annelerin bir kısmı bazı inançlara sahiptir ve modern tıp uygulamalarından ayrı olarak geleneksel uygulamaları yaygın olarak yerine getirmektedirler. Tanımlayıcı araştırma 0-12 aylık bebeği olan annelerin çocuk bakımına ilişkin başvurdukları geleneksel uygulamaları saptamak amacıyla yürütüldü. Araştırmaya Kasım 2014 – Ocak 2015 tarihleri arasında Kastamonu’nun bir ilçesinde Aile Sağlığı Merkezlerine başvuran gönüllü 98 anne alındı. Veriler annelerle yüz yüze görüşme yöntemiyle toplandı. Veriler sayı ve yüzde olarak SPSS 17.0 paket programını kullanarak değerlendirildi. Araştırma için kurumlardan yazılı, annelerden ise sözlü onam alınmıştır. Araştırmaya katılan kadınların yaş grupları çoğunlukla 21-30 yaşları arasında dağılmaktaydı (%78.6). Tüm kadınlar evli ve doğumunu hastanede yapmıştır. Kadınların ilk gebelik yaşları 16 ile 35 yaş arası değişmekte olup %11.2’sinin ilk gebelik yaşının adölesan yaşta (16-18 yaş arası) olması dikkat çekicidir. Araştırmaya katılan bebeklerin yaş ortalaması 147.3±102.5 gün (3- 330 gün) idi. Kadınlar bebeklerinde herhangi bir sağlık problemi olduğunda %28,4’ü bildiği veya ailesinin önerdiği geleneksel yöntemle çözmeye çalıştığını bildirdi. Annelerin bebekleri sarılık olmasın diye %52’sinin uygulama yaptığı, sarı yazma (%36.7) örttüğü; %48’inin kundakladığı, %58.2’sinin göbek bağı ile ilgili uygulamalar yaptığı bulundu. Bebek doğduğunda mevlit okutulduğu(%59.2), kırkı çıktığında uygulama(%58.2) yaptıkları, dini olarak al basmasından(%46.9) ve nazardan korumak için dua okudukları(%55.1) saptandı. Annelerin bebek bakımı, hijyenik bakım, bebeğin gelişimi, anne sütü ve beslenme konularında geleneksel uygulamalar yaptıkları ve dini inançlara sahip oldukları görüldü. Bakım verici olan sağlık personellerinin bakım vermesi sırasında modern tıbbi uygulamaların yanı sıra geleneksel uygulamaların da farkında olmaları ve hizmet verdikleri nüfusu tanımaları ve eğitimleri planlayabilmeleri açısından önem taşımaktadır.